Is het een damhert, is het een edelhert? Nee dat is het niet.
Het is een eland, die door Antwerpen klieft.
Uitgeverij Manteau kan u met zekerheid melden dat het een eland was. We kunnen tevens melden dat de toevallige voorbijganger, niet zo toevallig was. Het was opgezet spel. De eland was niet opgezet, maar een digitale simulatie van hoe een eland er zou uitgezien hebben op de kaaien van Antwerpen. Het filmpje werd ondertussen meer dan 15.000 keer bekeken op amper één week tijd.
Rest natuurlijk de vraag: waarom? Waarom zou een uitgeverij een filmpje ontwikkelen over een eland die botst met een wagen op de kaaien van Antwerpen? Het antwoord bestaat uit drie woorden: De lachende eland.
Elke dag lopen er een paar manuscripten binnen bij Manteau. Om de paar jaar zit daar een verborgen juweeltje tussen. Slechts een paar keer in een generatie, een echte goudmijn. De lachende eland is er zo één.
De auteur, Sten Treland uit Noorwegen, bezorgde ons via via zijn manuscript. In een niet zo ver verleden woonde Treland een tijdje in Antwerpen. Uit die tijd stammen de contacten die hem naar onze uitgeverij leidden. Waar hij zich nu precies bevindt, is niet zo duidelijk. Zelfs wij, bij Manteau, weten het niet. Sporadisch antwoordt hij op mailtjes, nog sporadischer post hij iets op zijn blog. Eén ding is zeker: Treland laat niets aan het toeval over om het mysterie mee vorm te geven.
De Scandinavische misdaadgolf verovert Vlaanderen per strekkende meter. Wij zijn dan ook zeer verheugd om deze absolute topper in wording in onze stal te hebben: De lachende eland is een razende thriller waarin de personages als flipperballen tussen Oslo en Antwerpen stuiteren, het verhaal van een krankzinnige realiteit. De must-read van het najaar! Nog voor het boek goed en wel in de rekken ligt, zijn de onderhandelingen voor de verfilming al ver gevorderd en is een grote Noorse uitgeverij geïnteresseerd in de rechten. Bij zoveel enthousiasme, kon Manteau niet achterblijven en bedacht dan ook – ism Dallas – deze campagne. Met als enige bedoeling, de volgende reactie – naar onze bescheiden mening, de enig mogelijke reactie bij het lezen van het boek: “Wa was da, gast?”
De Lachende Eland dendert als een stoomtrein. De stoom komt de lezer uit de oren – uit kwaadheid, uit verhangenheid, uit gedeelde woede. Je hebt de neiging om de personages waarschuwend toe te roepen. En net door dat inleven kijk je ongewild over enkele duidelijke hints heen van wie nu het echte brein achter het misdaadnetwerk is.
- Lukas De Vos
Begonnen in De lachende eland. De schrijfstijl is hilarisch! Dit is genieten met een GROTE G
- Thrillerlezers
