Met 'De zomer van de doden' is Toni Coppers al aan zijn twaalfde 'Liese Meerhout'-thriller toe
Toni Coppers lijkt niet te houden. Na de succesvolle lancering van de tv-reeks Coppers in 2016 en een aandikkend palmares laaiende recensies en nominaties voor thrillerprijzen, belooft 2017 daar nog een schepje bovenop te doen voor Vlaanderens meest literaire thrillerschrijver.
Naast een uitstap naar de stripwereld als scenarist van de gloednieuwe reeks Fanny K, een spin off van De Kiekeboes, verschijnen er dit jaar maar liefst drie thrillers van zijn hand, waarvan De zomer van de doden de eerste is. Intussen werkt Toni Coppers verder aan een stand alone in het kader van het Magritte-jaar, getiteld De zaak Magritte, een verhaal dat zich afspeelt in het Parijs na de aanslagen van 2015 en dat voor verschijning al internationale belangstelling geniet. In het najaar verschijnt - als kers op de taart - traditiegetrouw de volgende Liese Meerhout.
Recensenten zijn het er unaniem over eens dat Toni Coppers met elke nieuwe thriller zichzelf overtreft en wij kunnen dit enkel maar beamen. Ook De zomer van de doden is opnieuw een parel dat, helemaal in de lijn van de elf vorige 'Liese Meerhout'-thrillers, maar dan uiteraard nóg beter.
In de catacomben onder de kerk van Bolsena, een stadje in midden-Italië, wordt het lichaam gevonden van een Antwerpse man. Hij ligt in een van de nissen waar de vroege christenen begraven werden.
"Onderaan de nis was er een grote, donkere vlek.
Vanaf dat moment drong de realiteit schoksgewijs tot hem door en bij alles wat hij zag en wat zijn hersenen benoemden, ging zijn hartslag met sprongen de hoogte in.
De grote, donkere vlek was bloed. Het lag niet alleen op de grond, het hing langs de zijkant van de nis en het hing op het ding dat uit de nis stak en dat Rossi van aan de trap voor een stok had aangezien.
De stok was geen stok, maar een arm, een heel bebloede arm.
De arm behoorde toe aan een man, een volwassen en erg dode man."
Commissaris Liese Meerhout en hoofdinspecteur Michel Masson gaan ter plekke op onderzoek uit. Alles wijst op zelfmoord, maar Lieses buikgevoel zegt iets anders. Masson ontdekt vooral de geneugten van La Dolce Italia.
Terug in Antwerpen vergt een andere zaak hun aandacht: uit de Schelde vist een schipper een verdacht koffertje. Het blijkt van een 16-jarig meisje te zijn dat in 1993 vermoord werd. De speurders vinden vingerafdrukken in de koffer die overeenkomen met die van de dode in Italië.
Wat hebben de zaken met elkaar te maken? En was het dan toch geen zelfmoord in Italië?
‘Formidabele thrillers.’ – VN Thrillergids
‘Het leuke aan Coppers’ boeken is dat hij elke keer een geweldige plot bedenkt die door echt speurwerk wordt opgelost.’ – Vrij Nederland
‘De ingrediënten van een Coppers-boek: fijn geraffineerd speurwerk, emotionele intelligentie, interessante personages, een mooie plot, een brede kijk op de wereld en een uitgediept thema.’ – Patrick Van Gompel, VTM
‘Zijn boeken zijn met minutieuze precisie geschreven en doen op zich al filmisch aan. Oog voor detail en sfeer maken ze stuk voor stuk cadeautjes om te lezen.’ – Hebban.nl
‘Coppers is een meester in menselijke nuancering.’ – Lukas De Vos, Knack
Toni Coppers (1961) creëerde met zijn speurder Liese Meerhout een sympathiek en herkenbaar personage. Niets is ooit, het eerste boek in de reeks rond Liese Meerhout, werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs 2008. De geheime tuin, Iris was haar naam en Dood water ontvingen een Diamanten Kogelnominatie. Met Dood water won Toni Coppers ook de Hercule Poirotprijs en werd hij genomineerd voor De Gouden Strop. In 2015 bekroonde het publiek hem met de publieksprijs Hercule Poirot voor De vleermuismoorden. In 2016 viel dezelfde eer hem te beurt voor De hondenman. De misdaadreeks ‘Coppers’ op VTM, naar zijn boeken, was een succes.
_________________________________________________________
Toni Coppers, De zomer van de doden
ISBN 9789022333495 | 320 blz. | € 21,99 | Paperback
Verschijnt op 20 april 2017 bij Manteau
_________________________________________________________
